شكنجه های روحی و روانی جهت شكستن مقاومت زندانی

يكي از شكنجه‌هاي رايج براي شكستن مقاومت افراد آن بوده است كه متهم يا مجرم را در حال بيم و اميد نگهداشته تا بتوان مقاومت او را در هم شكست.
يكي از شگردها آن بوده كه متهم را كنار اتاق بازجو ايستاده نگه مي‌داشتند. در اتاق، متهم ديگري را شكنجه يا اينكه به وسيله نوار ضبط صوت صداي شكنجه شدگان را پخش مي‌كردند. فردي كه در خارج بود اوج صداها را شنيده بالطبع در روحيه او اثر منفي مي‌گذاشت.
گاه متهم مجروح را از جلوي چشمان او به بيرون حمل مي‌كردند تا او بداند تا بر سر متهمي كه همكاري نكند چه مي‌آيد.
اوج شكنجه اثر رواني بسيار بدي را در افراد ايجاد مي‌كرد. اثرات آن مدتها باقي مي‌ماند. خود من به مدت چندين ساعت صداي ناله و فرياد متهمين را كه مورد شكنجه قرار مي‌گرفتند را شنيدم.
اغتشاش افكار، عدم توليد فكر منظم، پرش افكار از نقطه‌اي به نقطه‌اي ديگر چگونه انسان را از پا در مي‌آورد.