سوزاندن لب متهم
داغ كردن لب‌ها يكي از وسايل رايج تنبيه و شكنجه بوده است. در ايران بعضي از خانواده‌ها حتي در اين اواخر بچه‌هايي را كه دروغ مي‌گفتند، با داغ كردن سنجاق قفلي و سوزن و گذاردن آن روي لب تنبيه مي‌كردند.
گاه لب ها كلاً سوخته و دندانها پديدار مي‌شده است. برخي از زندانيان زمان قاجار كه لب هاي آنان سوزانيده شده بود، تا عصر مشروطه زندگي مي‌كردند. در كميته مشترك، منوچهري و رسولي شكنجه‌گر، ميله آهني را داغ كرده و بر روي لب زنداني قرار مي‌دادند كه اثر دردناك آن حتي موجب بيهوشي متهم مي‌شده است.
از جمله مبارزين سياسي قبل از انقلاب جناب آقاي حسين خدادادي كه اين شكنجه روي ايشان اعمال شده است.