سالروز وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها

سوم اردیبهشت ماه برابر با دهم ماه مبارک رمضان سالروز وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها

بر اساس منابع تاریخی، حضرت خدیجه (س) در خانواده ای موحّد و مومن به آئین ابراهیم حنیف و در مکه دیده به جهان گشود. پیش از اسلام نیز با عناوینی زیبنده همچون «سیده نساء قریش» و «طاهره» از ایشان یاد شده است.

حضرت خدیجه (س) اولین و وفادارترین همسر پیامبر گرامی اسلام(ص) شناخته می شود. از ویژگی حضرت خدیجه سلام الله علیها نسبت به پیامبر، درک ارزش های واقعی ایشان در برابر فریبندگی های ظاهری و دنیوی بود. او معنای کمالات انسانی را به خوبی شناخت و چون توانست آن را تنها در وجود پیامبر اکرم بیابد، حاضر شد تمام شخصیت و دارایی خود را برای درک آن فدا کند. او در این راه هم از مال خود و هم از موقعیت اجتماعی اش گذشت.خدیجه (س) برای درک این کمال واقعی، قالب های جاهلی را شکست و بهایی سنگین از جمله قطع رابطه زنان، حتی تا زمان تولد حضرت فاطمه سلام الله علیها را به جان خرید.

بانوی گرامی اسلام که از زنان متمول قریش بود، در بذل مال برای ترویج دین و دستگیری از مستمندان، چنان سخاوتی به خرج داد که هنگام وفاتش، چیزی از آن ثروت باقی نماند. به گواهی تاریخ، او پیش از ازدواج با پیامبرخدا(ص) نیز، واجد صفات عالی انسانی بود. در میان بازرگانان مکه، کمتر کسی مانند حضرت خدیجه(س) نسبت به رعایت حق کارگران و کارگزارانش دقت می کرد.

حضرت خدیجه(س)، پس از ازدواج با رسول خدا(ص)، تمام ثروت خود را در اختیار ایشان قرار داد. او به راهی که همسر بزرگوارش طی می کرد، ایمانی راسخ داشت. طی 15 سال بعد و تا زمان بعثت نبی اکرم(ص)، حضرت خدیجه(س) با شخصیت همسر بزرگوارش بیشتر آشنا شد. او شاهد بزرگ ترین و حساس ترین واقعه تاریخ بشریت بود؛ بعثت آخرین پیامبر خدا.

با آشکار شدن دعوت پیامبر اسلام (ص)، رفتار مشرکان سرسخت مکه با ایشان تغییر کرد. سخت گیری بر رسول خدا (ص)، هر روز بیشتر می شد و طبعاً، افراد خانواده ایشان نیز، از این سخت گیری مصون نبودند. «ابولهب»، عموی پیامبر اکرم (ص)، که در همسایگی ایشان زندگی می کرد، در آزار رسول خدا (ص) و خانواده اش، گوی سبقت را از دیگر مشرکان ربوده بود. در آن شرایط سخت، رنج تنهایی رسول مهربانی ها، با همدلی و همراهی بانوی بزرگواری همچون خدیجه (س) التیام می یافت. او از فقر و محنتی که به واسطه صرف ثروت و مکنتش در راه دعوت الهی پیامبر اسلام (ص) به وجود آمده بود، تأثری نداشت. با هجرت گروهی از مسلمانان به حبشه و شکست مشرکان در بازگرداندن آنها، مسلمانان مکه تحت فشاری مضاعف قرار گرفتند. در همین راستا، تحریم اقتصادی رسول خدا(ص) و یارانش، برای وادار کردنشان به تسلیم، در دستور کار مشرکان مکه قرار گرفت. «یعقوبی» در جلد نخست کتاب «تاریخ» خود می نویسد:«نامه ای ستمگرانه را نوشتند که با احدی از بنی هاشم خرید و فروش نکنند.

بانوی اسلام، که پس از ورود به شعب ابوطالب، اندکی بیمار و ناتوان شده بود، حاضر به بهره مند شدن از حمایت خویشان ثروتمندش نشد. او حاضر نبود پیامبرش را در چنین شرایطی تنها بگذارد. آن بانوی بزرگوار، در آخرین سال محاصره اقتصادی، بر اثر بیماری و رنج حاصل از اقامت در شعب ابوطالب، درگذشت.

حضرت خدیجه(س) در آخرین لحظات زندگی وصایایی به شرح زیر به پیامبر اکرم نمود:

1ـ برای او دعای خیرکند.

2ـ او را به دست خود در خاک قرار دهد.

3ـ پیش از دفن در قبر او وارد شود.

4ـ عبایی را که به هنگام نزول وحی بردوش داشت، روی کفن او قرار دهد حضرت خدیجه که همه اموال منقول و غیرمنقولش را به حبیب خود بخشیده بود، در مقابل فقط یک عبا مطالبه نمود. حضرت خدیجه (س) در آن لحظات آخر در مورد حضرت زهرا (س) ابراز نگرانی کرد، اسماء بنت عمیس تعهد نمود که در شب زفاف او به جای خدیجه نقش مادری ایفا کند.

—————————————————————–

منبع: https://hawzah.net