وقتى آش آنقدر شور مى شود که…

نظريه ساواك درباره آقاى بازجو:
“عُقده اى،صلاحيت تحقيق و بازجويى را ندارد.”

 

وقتى آش آنقدر شور مى شود!

اسناد ذيل گزارش مندرج در پرونده پرسنلى ناصر نوذرى با نام مستعار رسولى در سال ١٣٥٢ است. او در دهه پنجاه خورشيدى با عنوان سربازجو و شكنجه گر در بازداشتگاه هاى كميته مشترك ضدخرابكارى و اوين به شكنجه و قتل دهها نفر از مردان و زنان مبارز و زندانيان سياسى قبل از انقلاب اسلامى پرداخت.
وى به قدرى در اعمال خود افراط داشت كه حتى موجب نارضايتى هم كيشان خود در اين دستگاه جهنمى شده و كار تا آنجا پيش مى رود كه كارشناسان امنيتى مربوطه، ادامه فعاليت وى را به صلاح نمى دانستند اما بایستی خاطر نشان کرد این فرد با وساطت و دخالت اشخاصى چون پرويز ثابتى(مديركل امنيت داخلى ساواك) تا پيروزى انقلاب به جنايات خود ادامه داد.
بخش های از متون گزارش فوق به شرح ذیل می باشد:
درباره آقاي ناصر نوذري كارمند رتبه 1 جمعي ادارة كل سوم، تاريخ استخدام در ساواك 24/9/50
با مطالعه پرونده نامبرده بالا كه قبلاً آموزگار بوده و با اصرار در ساواك استخدام شده است. بعيد نيست كه ساواك را براي فرو نشاندن عقده‌هاي دروني انتخاب كرده باشد لذا اين فرد از لحاظ ادارة كل چهارم براي اعتبار و اهميت و حيثيت ساواك فوق‌العاده خطرناك است.
– در تاريخ 16/2/49 توسط رئيس ساواك كردستان معرفي شد و با بررسي پرونده استخدامي وي در ادارة كل چهارم به ادارة كل يكم اعلام شده كه استخدام اين فرد در ساواك به مصلحت نمي‌باشد.
– نامبرده مجدداً طي نامه مشروحي از حضور تيمسار، قائم مقام وقت ساواك استدعا كرده كه به استخدام ساواك درآيد كه مقرر فرمودند مطالب به مدير كل سوم و يكم گفته شود و آيا حرف‌هاي او صحيح است و اشكال كار او چيست. در اجراي امر اقدام و گزارشي تهيه و به عرض رسيد مقرر فرمودند. مدير كل چهارم با پرونده توضيح دهند كه پس از اداي توضيح مقرر گرديد در هرحال، چون شخصاً علاقه به آمدن ساواك را مدتهاست دارد و معرف بعدها پيدا شده، براي هميشه استخدامش مختومه تلقي شود. اوامر صادره به ساواك خوزستان ابلاغ و در تاريخ 25/2/50 بر حسب تقاضاي ستاد ويژه خلاصه از وضع استخدامي وي به آن ستاد منعكس كه مقرر گرديد كميسيوني از مديران كل چهارم، سوم و يكم و رئيس كارگزيني ستاد ويژه تشكيل در نتيجه اين كميسيون استخدام وي را تأييد كرده‌اند. پيشنهاد: با شرح مراتب معروضه و سوابق مشاراليه در صورت تصويب مقرر فرمايند طي نامه‌اي به ادارة كل سوم اعلام شود كه مشاراليه صلاحيت تحقيق و بازجويي از اشخاص را ندارد و به كار ديگري گمارده شود. موكول به رأي عاليست.
اسناد برگرفته از کتاب شکنجه گران می گویند. انتشارات موزه عبرت ایران