رونمایی و معرفی تندیس چهار شخصیت
مرضیه حدیدچی معروف به طاهره دباغ در ۲۱ خرداد ۱۳۱۸ در همدان به دنیا آمد. تحصیلات خود را از مکتب‌خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره) در حالی که به تحصیلات علوم دینی ادامه می‌داد و مادر هشت فرزند بود با پخش و توزیع اعلامیه وارد عرصه مبارزه علیه رژیم پهلوی شد. در ادامه به تشکیلات تحت هدایت استادش شهید آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی پیوست و همگام با جامعه روحانیت مبارز و نیز دانشجویان انقلابی، به فعالیتهایش علیه رژیم پهلوی شدت بخشید.
در تابستان سال ۱۳۵۲ دستگیر و پس از چهار ماه بازجویی و حبس در کمیته مشترک ضد خرابکاری، به علت بیماری موقتاً آزاد و به بیمارستان منتقل گردید.
وی پس از مدتی، مجدداً دستگیر و روانه کمیته مشترک می‌شود.
در این نوبت از بازداشت به همراه دختر ۱۴ ساله اش (رضوانه) شدیدترین شکنجه‌ها را تحمل کرده و بیش از چهار ماه در سلول انفرادی محبوس می شود.
بر اثر شدت شکنجه ها و همچنین شرایط نامناسب فضای زندان و عدم رسیدگی مأمورین، به سختی بیمار و در بیمارستان بستری می شود وتحت عمل جراحی قرار می‌گیرد و از مرگ نجات می یابد و سپس مخفیانه به خارج از کشور می رود.
پس از خروج از ایران با گروه روحانیت مبارز خارج از کشور وارد همکاری شد. پایگاه و مرکز فعالیت این گروه در لبنان و سوریه بود و خانم دباغ به سبب ماموریت ها و برنامه های گروه به کشورهای مختلفی از جمله عربستان، انگلیس، فرانسه و عراق تردد داشت.
ایشان در بسیاری از حرکت ها و فعالیت های مبارزان در خارج از کشور راهپیمایی ها، تظاهرات و اعتصابات شرکت فعال داشت.
پس از هجرت امام خمینی(ره) از عراق به فرانسه و نوفل لوشاتو در پائیز سال ۱۳۵۷، شهید حاج مهدی عراقی با ایشان تماس گرفته و خواستند که به فرانسه برود بنابراین خانم دباغ به خیل یاران رهبر انقلاب پیوست و وظایف اندرونی شامل خرید، شتسشو و امور منزل و همچنین حفاظت از بیت امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو را به عهده گرفت.
از جمله مسؤوليت‌هاي وي در بعد از پيروزي انقلاب اسلامي عبارتند از: اولين فرمانده سپاه غرب کشور، نخستين و تنها فرمانده زن سپاه پاسداران، فرمانده سپاه همدان، يکي از سه نمايندة تعيين‌شده از سوي امام خميني(ره) جهت ابلاغ پيام ايشان به گورباچف (رئيس‌جمهور شوروي سابق) در سال ۱۳۶۷، عضو شوراي مرکزي و قائم مقام دبيرکل جمعيت زنان انقلاب اسلامي.
حديدچي دباغ صبح روز ۲۷ آبان ۱۳۹۵ به علت بیماری درگذشت.
شهید دکتر مرتضی لبافی نژاد
شهید دکتر مرتضی لبافی نژاد در ۱۴ آذر ۱۳۲۳ در شاهرود به دنيا آمد.
پس از تحصيلات ابتدایی، به علت استعداد قابل توجه‌اش، در دبیرستان البرز تهران پذیرفته شد.
لبافي‌نژاد فعالیت‌های سیاسی‌اش را با شرکت در جلسات تفسیر قرآن و آموزش معارف دینی و نیز توزیع عکس و اعلامیه‌های امام خمینی(ره) آغاز و با قبولی در رشته پزشکی دانشگاه تهران، اقدام به تأسیس انجمن اسلامی دانشکده پزشکی کرد.
در سال ۱۳۴۹ فارغ‌التحصیل دکترای پزشکی و جزء ۳ نفر برتر رشته پزشکی شد و به دریافت بورسیه ادامه تحصیل در آمریکا نائل آمد. لکن به علت در تعارض دیدن فضای حاکم بر آن کشور با روحیه‌ی جهادی و مذهبی‌اش و نیز روند رو به رشد مبارزات علیه طاغوت، از این امتیاز انصراف داد و به خدمت سربازی رفت. وی که به عنوان یک دانشجوی ممتاز، مجاز به انتخاب شهر محل خدمتش بود، یکی از روستاهای محروم اطراف نهاوند را برگزید و به خدمت محرومین شتافت.
در سال ۱۳۵۰ با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و به عضویت تیم پزشکی این سازمان درآمد. وی در تمام مدت عضویت در سازمان بر اعتقاداتش پایدار ماند و در برابر تغییر ایدئولوژی آن‌ها، قاطعانه و سرسختانه ایستاد و در نهایت ضمن قطع رابطه با سازمان، همکاری قبلی خود با ایشان را «راه خطا» توصیف و از آن ابراز پشیمانی نمود.
در پی دستگیری و اعتراف یکی از اعضای سازمان، در ۱۱ مرداد ۱۳۵۴ در تبریز دستگیر و بلافاصله به کمیته مشترک ضدخرابکاری منتقل و تحت شکنجه‌های طاقت‌فرسا قرار گرفت.
وی نهایتاً به اعدام محكوم و در چهارم بهمن ۱۳۵۴ به دست عمال رژیم پهلوی تیرباران شد.
استاد فخرالدین حجازی
به سال ۱۳۰۸ در شهر سبزوار متولد شد. پس از اخذ دیپلم، مدرک کارشناسی ادبیات فارسی را از دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد و به تدریس در دبیرستان روی آورد.
فعالیت‌های سیاسی‌اش را از سال ۱۳۲۸ با تأسیس انجمن تبلیغات اسلامی سبزوار آغاز و در سال ۱۳۳۱ اقدام به تأسیس روزنامه «جلوه حقیقت» با مرام و اندیشه اسلامی کرد و به حمایت از مبارزات ضد استعمارى ملت ایران پرداخت.
به دلیل قدرت بیان و تسلطش در سخنوری، به عنوان یکی از سخنرانان مشهور مذهبی مطرح شد.
در اوایل شهریور ۱۳۴۵ و با توصیه آیت‌الله میلانی از مشهد به تهران هجرت کرد و پس از مدتی با حمایت آن عالم جلیل‌القدر، مؤسسه‌ی انتشاراتی «بعثت» را برای چاپ کتاب‌های مذهبی بنیان نهاد.
ایشان از نخستین سخنرانان حسینیه ارشاد بود که به سخنرانی‌های تند و آتشین علیه حکومت پهلوی شهرت داشت و سپس با همان لحن گیرا به ایراد سخنرانی در مساجد و محافل مذهبی ادامه داد.
حساسیت شدید ساواک به این گونه اقدامات، بارها موجب احضارش به ساواک، دستگیری، منع از سخنرانى و یا خروجش از کشور و در یک مرحله حبس یک ماهه در کمیته مشترک ضد خرابکارى می‌شد.
حجازی پس از انقلاب نماینده مردم تهران در دوره‌های اول تا سوم مجلس شورای اسلامی شد.
سرانجام این «نویسنده و خطیب گرانمایه و چهره سرشناس فرهنگی و سیاسی» پس از تحمل یک دوره بیماری در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۶ در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
آیت الله ربانی شیرازی