یک شب با همکلاسی ها، قاب عکس های شاه را در مدرسه پائین آوردیم.
طیبه محبی
روز یکشنبه 14 شهریور ماه 1395 موزه عبرت ایران میزبان یکی از اسوه های صبر و مقاومت ملت ایران در عصر پهلوی بود. سرکار خانم طیبه محبی فارغ التحصیل رشته ادبیات فارسی یکی از شیر زنان مبارز در تاریخ معاصر ایران که طی جلسه ای 2ساعته به بیان خاطرات و زندگینامه خود در دوران کودکی و نوجوانی و سبک زندگی در فضای مذهبی خانوادگی و همچنین جریانات منجر به دستگیری و ورود به کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک پرداختند.
خانم محبی در جریان این مصاحبه گفتند: “خیلی خوشحالم که این فرصت پیدا شد تا بخش مهمی از زندگی خود را برای نسل کنونی و نسل های آینده به یادگار بگذارم. با توجه به فضای مذهبی خانواده و اینکه پدرم روضه خوان بودند و جلسات مذهبی به صورت متداول در منزل ما برگزار می گردید و برخلاف جو حاکم بر انقلاب در زمان کودکی تا بزرگسالی با توصیه پدر و مادر مقید به اصول اخلاقی و اسلامی و رعایت شعائر مذهبی بودم.”
ایشان افزودند: ” هیچ چیز به اندازه نوشتن و مطالعه کردن حال و روحیه مرا خوب نمی کند. زندگی من با مطالعه گره خورده است و این موضوع به نوعی باعث آشنایی من با کتاب هایی از جمله داستان راستان شهید مطهری و آثار صمد بهرنگی و درنهایت سرآغاز مبارزات علیه رژیم آریامهر عاری از مهر بود.”
پس از آن وی به بازگوئی خاطره جالبی از آغاز فعالیت های مبارزاتی خود در سنین نوجوانی پرداختند:
“در مدرسه با مطالعه اعلامیه های گروه منصورون و امام خمینی(ره) با مشی مبارزات و مسائل سیاسی آشنا شدم و این مطلب به جایی رسید که در تابستان سال 55 یک شب 26 بار از اعلامیه حضرت امام خمینی(ره) رونویسی نموده و آماده توزیع کردم. درزمستان همان سال با دوستانم قرار گذاشتیم تابلو عکس های شاه در مدرسه را پائین آورده و بشکنیم. که موفق هم شدیم و فردای آن روز به دلیل پوشش مذهبی ام که در بین سایر دانش آموزان انگشت نما بود، توسط مدیر مدرسه مورد سوء ظن واقع شدم.”
محبی سپس به بیان علل و نحوه دستگیری خود و ورود به فضای کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک پرداخته و شرایط بازجویی ها و زندان و نحوه برخورد خشونت آمیز و توهین های مامورین را تشریح کردند.
شایان ذکر است سرکار خانم محبی همسر یکی از شهدای مفقود الاثر بنام مرتضی وره چهره می باشند که در عملیات آزادسازی خرمشهر حضور داشته و ثمره ازدواج با ایشان دو فرزند است.
خانم محبی در جریان این مصاحبه گفتند: “خیلی خوشحالم که این فرصت پیدا شد تا بخش مهمی از زندگی خود را برای نسل کنونی و نسل های آینده به یادگار بگذارم. با توجه به فضای مذهبی خانواده و اینکه پدرم روضه خوان بودند و جلسات مذهبی به صورت متداول در منزل ما برگزار می گردید و برخلاف جو حاکم بر انقلاب در زمان کودکی تا بزرگسالی با توصیه پدر و مادر مقید به اصول اخلاقی و اسلامی و رعایت شعائر مذهبی بودم.”
ایشان افزودند: ” هیچ چیز به اندازه نوشتن و مطالعه کردن حال و روحیه مرا خوب نمی کند. زندگی من با مطالعه گره خورده است و این موضوع به نوعی باعث آشنایی من با کتاب هایی از جمله داستان راستان شهید مطهری و آثار صمد بهرنگی و درنهایت سرآغاز مبارزات علیه رژیم آریامهر عاری از مهر بود.”
پس از آن وی به بازگوئی خاطره جالبی از آغاز فعالیت های مبارزاتی خود در سنین نوجوانی پرداختند:
“در مدرسه با مطالعه اعلامیه های گروه منصورون و امام خمینی(ره) با مشی مبارزات و مسائل سیاسی آشنا شدم و این مطلب به جایی رسید که در تابستان سال 55 یک شب 26 بار از اعلامیه حضرت امام خمینی(ره) رونویسی نموده و آماده توزیع کردم. درزمستان همان سال با دوستانم قرار گذاشتیم تابلو عکس های شاه در مدرسه را پائین آورده و بشکنیم. که موفق هم شدیم و فردای آن روز به دلیل پوشش مذهبی ام که در بین سایر دانش آموزان انگشت نما بود، توسط مدیر مدرسه مورد سوء ظن واقع شدم.”
محبی سپس به بیان علل و نحوه دستگیری خود و ورود به فضای کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک پرداخته و شرایط بازجویی ها و زندان و نحوه برخورد خشونت آمیز و توهین های مامورین را تشریح کردند.
شایان ذکر است سرکار خانم محبی همسر یکی از شهدای مفقود الاثر بنام مرتضی وره چهره می باشند که در عملیات آزادسازی خرمشهر حضور داشته و ثمره ازدواج با ایشان دو فرزند است.