صفر قهرمانيان معروف به صفرخان
صفر قهرمانيان در سال 1300 شمسي از پدر و مادري روستايي به نام‌هاي؛ محمد حسين و گوهرتاج در روستاي شيشوان د ر نزديكي عجب‌شير در استان آذربايجان به دنيا آمد.
از كودكي به شغل كشاورزي اشتغال داشت و به واسطه هم‌عصر بودن با دوران حكومت استبداد رضاخان با عوامل استعماري حكومت، يعني فئودال‌ها و ژاندارم‌‌ها مخالفت مي‌كرد.
در سال 1325 با هيأت نظامي ناظر بر انتخابات درگير شد و بعد از شكست، وي به همراه تني چند از رفقايش به عراق رفت و پس از مدتي سرگرداني و تحمل زندان، در سال 1327 به ايران بازگشت و در اسفندماه همان سال در يكي از روستاهاي اروميه دستگير شد و در دادگاه نظامي ابتدا به اعدام محكوم و سپس حكم وي به حبس ابد تقليل يافت.
صفرخان ابتدا به زندان اروميه رفت و پس از تحمل سختي‌ها و مشقات فراوان به زندان برازجان آورده شد. در اين جا نيز دشواري‌ها و ناملايمات فراواني را پشت سر نهاد و در دوره‌اي كه اكثر زنداني‌هاي سياسي هم دوره او (سازمان نظامي حزب توده) با نوشتن درخواست عفو و ابراز انزجار از حزب توده به تقليل مدت زنداني و يا عفو و بخشش رسيدند، او مبادرت به چنين كاري نكرد و در زندان باقي ماند. وي مدتي نيز در زندان قصر بود و در سال 1354 به زندان كميته مشترك ضد خرابكاري (بند 6) آورده شده است.
نامبرده مجموعاً حدود32 سال عمر خود را در زندان‌هاي مخوف شاهنشاهي گذرانده و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در بهمن ماه 1357 از زندان رهايي يافته است.
صفر خان از حيث مدت زنداني بودن، جزء نوادر است و هرگز از گفتن «نه» دست برنداشت. وي در 19 آبان ماه 1381 درگذشت.
ر.ك: خاطرات صفرخان، علي‌اشرف درويشيان، نشر چشمه، 1386، چاپ ششم
