شهيد آيتالله حسين غفاری
شهيد آيتالله حسين غفاری در سال 1292 در روستاي دهخوارقان (آذر شهر) تبريز چشم به جهان گشود. هنوز سن و سالي نداشت كه پدرش از دنيا رفت. حسين مجبور بود هم زمان با تحصيل، به كار كشاورزي نيز بپردازد. او تحصيلات ابتدائي را در دهخوارقان گذراند. در نوجواني براي تأمين معاش به تبريز سفر كرد. در آنجا نيز دست از تحصيل برنداشته و نزد دايي خود آيتالله حاج ميرزا محسن غفاري، بخشي از علوم اسلامي را فرا گرفت.
آيتالله حسين غفاري براي تكميل تحصيلات در سال 1325 به حوزه علميه قم رفت و درجات بالاي علوم اسلامي را نزد بزرگاني چون آيات عظام: سيد محمدتقي خوانساري، بروجردي، حجت كوهكمرهاي و … آموخت و به درجه اجتهاد نائل آمد.
وي در سالهاي پاياني دهه 1330 به تهران آمد و از سال 1338 تا 1344 در مسجد خاتمالاوصياء به ارشاد مردم مشغول شد. ايشان از سال 1344 تا آخرين دستگيرياش در سال 1353 مسجد الهادي را پايگاه مبارزه خود قرار داد و به تبليغ و اقامه جماعت پرداخت. عمدهترين فعاليتهاي سياسي وي تا قبل از سالهاي 1340 در قالب تبليغ، ارشاد و آگاه سازي مردم در نقاط مختلف كشور بود. همزمان با آغاز نهضت امام خميني(ره) وي نيز به قافله مبارزان نهضت پيوست. اولين بار در شب پانزده خرداد سال 1342 از سوي مأموران امنيتي رژيم دستگير و بيش از يك ماه در زندان موقت شهرباني (همين مكان) بازداشت شد.
پس از تبعيد امام خميني(ره) و به دنبال سخنان افشاگرانهاش در مسجد خاتم الأوصياي تهران، مجدداً دستگير و حدود سه ماه زنداني شد. با اوجگيري فعاليتهاي شهيد غفاري در آغاز دهه 1350 مأموران رژيم در تيرماه سال 1353 شبانه به منزل وي هجوم برده و او را دستگير نمودند. در بازرسي از منزل او تعدادي اعلاميههاي حضرت امام، به همراه مقداري دستنوشته كه از منظر رژيم اوراق مضره محسوب ميشد، كشف و ضبط شد.
دادگاه فرمايشي رژيم شاه، وي را به هشت ماه حبس محكوم كرد، ولي پيش از پايان دوران محكوميت، اين شهيد بزرگوار بر اثر شدت شكنجهها و صدمات وارد شده، در تاريخ چهارم ديماه 1353 ش در زندان به شهادت رسيد.