روایت «عید آن سالها» – ویژه کودکان و نوجوانان – قسمت نخست
فرزندان انقلاب
عید آن سالها
بچهها سلام! سال نو 1402 و فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را به شما عزیزان، تبریک میگوییم. امیدواریم شاهد سالی پر از برکت و شکوفایی و موفقیتهای شما در تحصیل و دانشاندوزی باشیم انشالله!
ممنونیم از اینکه در لحظات نیایش و افطار، دعاگوی ما هم باشید.
چنانچه تمایل دارید از موزه عبرت ایران بازدید کنید، صبحها از ساعت 9 الی 13 و بعد از ظهرها از ساعت 14 الی 17 در خدمت شما هستیم.
ما در این شماره، قصد داریم از خاطرات مبارزین آزادهای بگوییم که در زمان تحویل سال جدید در دوران رژیم ستمشاهی، بخشی از زندگی خودشان را در زندانهای محمدرضاشاه گذراندهاند.
تاريخ پر افتخار كشورمان سرشار از جانفشانيها و استقامتهاي مردان و زناني است كه براي آزادي و استقلال و برقراري عدالت اسلامي مبارزه كردند، به زندان افتادند، شكنجه شدند و در بسياري موارد جان خود را از دست دادند. مردان و زناني كه در طول حكومت ستمشاهي بهترين دوران زندگي خود را در زندانهاي انفرادي سپري كردهاند و چه بسيار نوروزهايي را كه دور از خانواده و با دژخيمان ساواك گذراندند.
به مناسبت جشن سال نو و نوروز باستانی، پاي صحبت دو نفر از زنان فداكار و مبارز انقلابي نشستيم كه نوروز را در زندان رژیم پهلوی سپري كردهاند.
خانمها طاهره سجادي و فاطمه اسماعيلنظري زمانی از سوی ساواک بازداشت شدهاند که خیلی جوان بودهاند. این دو بانوی مبارز و انقلابی همراه همسران خود دستگير شدهاند و مطابق معمول، به بازداشتگاه کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک و شهربانی منتقل و شرایط سخت و طاقتفرسای زندانهای رژیم پهلوی را با صبر و توکل بر خدا پشت سر گذاشتهاند.
عید آن سالها
خانم طاهره سجادی از خاطرات خود در عید آن سالها میگوید:
«بهار را بايد با كمترين اشارهها و نشانهها درك ميكرديم. صداي نالهاي نميآمد. اگر هم ميآمد، گاهي از دور. حساب زمان از دست در رفته بود. همين قدر كه كمتر ميلرزیدیم و كمتر سردمان ميشد، ميفهمیدیم كه بهار در راه است. انگار نگهبانها هم كمي مهربانتر میشدند. خيليها به مرخصي میرفتند و از شكنجههاي دردناك قبل، آن قدرها اثري نبود.
اي كاش آدمها دلهايشان را هم مثل خانههايشان، خانه تكانی كنند.»
ادامه دارد…