30 تیر ماه سال 1357 در گذشت آیت الله احمد کافی
شیخ احمد کافی روحانی، واعظ و روضه خوان شیعه پیش از انقلاب سلامی ایران و مؤسس مهدیه تهران. او شهرت خود را با سخنرانیهایش کسب کرد و از امام خمینی (ره) طرفداری میکرد.
احمد کافی فرزند میرزا محمد در 1 خرداد سال 1315ش برابر با 1 ربیع الاول ۱۳۵۵ق در مشهدزاده شد. وی پس از پایان دروس مقدمات و ادبیات عرب حوزوی، به وعظ و خطابه میپرداخت. در حدود پانزده سالگی در شبهای جمعه، دعای کمیل در حرم آقا امام رضا (ع) را میخواند وی بارها در راهپیمایی اربعین از نجف تا کربلا شرکت کرد.
این عالم برجسته فعالیت های سیاسی خود را بعد از مخالفت امام خمینی(ره) با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی در قالب سخنرانیهای پرشور آغاز کرد در نخستین گزارشی که ساواک از وی در ۱۴ اسفند ۱۳۴۱خورشیدی ثبت کرده، آمده است که شیخ احمد کافی در مراسم روضهای که منزل آقای قمی برگزار شد، بالای منبر رفته و به دولت و وزراء توهین کرده است. همین گزارش باعث شد تا ساواک دستور بازداشت وی را صادر کند. با این وجود چند روز بعد از این سخنرانی که همزمان با حمله نیروهای رژیم شاه به مدرسه فیضیه در فروردین ۱۳۴۲ بود، وی دوباره در منزل آیتالله سیدحسن قمی به منبر رفت و علیه محمد رضا پهلوی به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: «تو چرا ای پادشاه اختیار خودت را به دست اجنبی دادهای یعنی به دست آمریکاییها»
همچنین این عالم وارسته در ۲۵ آذر ۱۳۴۲خورشیدی در اعتراض به واردات مشروبات الکلی و دایر کردن مراکز فساد و فحشا در یکی از شهرها اعتراض کرد و در مسجد گوهرشاد بالای منبر رفت و سخنرانی تندی را ایراد کرد، این سخنان تند و انتقادی وی به مذاق رژیم خوش نیامد و عوامل حکومت این بار به بهانه مشمول خدمت سربازی بودن، او را به خدمت سربازی فرستادند. با این حال حجتالاسلام کافی دست از مبارزه بر نداشت و در سخنرانیهای دیگر خود آشکارا از امام (ره) نام میبرد و برای سلامتی ایشان دعا میکرد به دنبال یکی از همین سخنرانیها توسط ساواک دستگیر و راهی زندان قزل قلعه شد.
احمد کافی چند ماه پیش از انقلاب اسلامی ایران، در 30 تیر سال 1357، در نزدیکی مشهد در تصادف رانندگی کشته شد. برخی مرگ او را مشکوک دانسته و به عوامل حکومت پهلوی نسبت میدادند. در پی این تردیدها در شهرهایی همچون قم، اصفهان و کاشان تظاهراتی برپا شد.